هیدروسیکلون ها یک دستگاه مخروطی- استوانه ای هستند که خوراک از طریق یک ورودی مماسی وارد آن می شود. این وسیله دارای قسمت های مختلفی است ازجمله: ورودی هیدروسیکلون، خروجی ته ریز، خروجی سر ریز، قسمت استوانه ای و قسمت مخروطی شکل. بار اولیه در اثر فشار پمپ به داخل هیدروسیکلون جریان می یابد و در آن حرکت دورانی شکل می گیرد و نیروی گردابی ایجاد میکند. در اثر این نیروی گردابی، در امتداد محور هیدروسیکلون یک ناحیه کم فشار بوجود می آید و از طریق یک ستون هوا و از ته ریز هیدروسیکلون به هوای بیرون متصل می گردد. مواد در داخل این هیدروسیکلون تحت تاثیر دو نیروی مقاومت سیال و گریز از مرکز می باشند. اگر نیروی گریز از مرکز بیشتر باشد مواد به جداره هیدروسیکلون چسبیده و از ته ریز خارج می شودند. اگر  نیروی مقاومت بیشتر باشد مواد از طریق ستون هوا به سر ریز ارسال می شوند و اگر این دو نیرو برابر باشند احتمال اینکه مواد به سر ریز منتقل شوند یا به ته ریز هیدروسیکلون برابر است برای حد جدایش پایین در هیدروسیکلون ها چند کار می توانیم انجام دهیم. 1- قطر هیدروسیکلون را کاهش دهیم 2- قطر ورودی و قطر خروجی را کاهش دهیم 3- زاویه قسمت مخروطی هیدروسیکلون را کاهش دهیم.4- طول ورتکس (دیاگرام) را کاهش دهیم5- طول بدنه هیدروسیکلون را افزایش دهیم

در ظرفیت های کم در مجموعه برسام پلیمر برای رسیدن به حد جدایش های پایین از هیدروسیکلون 150 استفاده می شود که قطر های آن کاهش پیدا کرده و هم زاویه مخروطی مناسبی دارد و با توجه به طول بدنه بلند نسبت به سایر هیدروسیکلون های تیپ150، حد جدایش های پایین را خواهد داشت و با توجه به اینکه جنس آن از پلی یورتان است، طول عمر بیشتری نیز نسبت به هیدروسیکلون های مشابه خواهد داشت.